Goed, we zijn er dus even tussenuit geweest, een paar dagen sneeuw bekijken en duits spreken.

Zondag 4 Januari, op weg!

Als eerste alle spullen in de auto, en dat valt tegen, want het is nogal wat, snowboards, slee, kleding, extra kleding, speelgoed voor Xam en wat te snaaien, want hollanders nemen altijd eigen voedsel mee.

Het rijden ging goed, Xam had een nieuw stuurtje gekregen voor in de auto, en hoewel ik hoopte dat de batterijen het snel zouden begeven bleek dat niet het geval. Eenmaal anderhalf uur onderweg was er toch wel behoefte aan wat te eten, dat bleek lastiger dan we dachten, zels met de TomTom.

Na enkele mislukte pogingen, waaronder een te Chiq restaurant iets van de snelweg af en een hele tijd niks besloten we noodgedwongen maar een Burger King te pakken. Kan ik hier pinnen?

Nee dus, ok is er een pinautomaat in de buurt? Ja bij de Ikea. Dat moet te doen zijn, wij zoeken bij de Ikea, maar niks te vinden, en een Ikea is groot, zelfs als hij gesloten is. Google Maps op m’n mobiel was de redding, naast het internet kan google je nu ook onderweg helpen. ‘Zoek bank!’ en hij gaf nog antwoord ook.

Maaike stelde voor om een broodje te delen, dat leek een goed idee, maar in praktijk werkt dat dus niet als je allebij een heel ander idee hebt van de “perfecte whopper”, we kregen een frankenstein combinatie van beide smaken en die vonden we allebij niet lekker. Volgende keer doen we gewoon 2 chicken wraps. 🙂

Uiteindelijk zijn we verdergereden om na een lang stuk met veel sneeuw en rustig rijden aan te komen in Winterberg, de TomTom bracht ons mooi bij de voordeur en aan de zijkant reedt net iemand weg, dat bleek heel gunstig te zijn, want de deur die ervoor zat kwam uit op de lift die precies bij onze kamer stopte. De boel uit de auto en in de kamer was dan ook snel gebeurd.

Maandag 5 Januari, ik wil slapen!

De nacht was een stuk minder aangenaam, en dat hadden we vooral te danken aan de donderstraal op de foto hiernaast, Xam wou niet slapen, het was veel leuker om papa en mama wakker te houden. Ergens tussen 22:00 en 23:00 gaf hij het eindelijk op en waren we allemaal aan het slapen, om vervolgens om 06:30 weer springen te horen. Dat belooft wat.

Na een ontbijt maar eens sneeuw gaan zoeken, slee mee en aan de wandel. Toch best ver weg die piste, op de kaart valt het allemaal wel mee, maar de volgende keer pakken we wel de bus.

Xam had het natuurlijk een stuk makkelijker, aangezien papa zijn slee mocht trekken, en hoewel dat eerst best leuk was werd het wel wat zwaar na 500 meter de berg op.

Toen we eenmaal bij de piste waren was er gelukkig een speciale sleeplift voor sleeen en konden we zonder te veel moeitje een paar ritjes maken. Goed, de slee was niet echt bedoeld voor Papa en Xam, maar dat mocht de pret niet drukken.

Xam was het al snel zat, waarschijnlijk omdat hij te weinig geslapen had, na ongeveer 1,5 uur zijn we richting een skihut gegaan voor wat warme chocomelk en iets te eten. En pakte we de bus terug naar het hotel.

Deze avond sliep Xam wel, dankzij zorgvuldige planning van papa en mama, Xam in bed, en ik in de badkamer, donker, geen speeldgoed en rust! Hij sliep na 45 minuten en dat was voor papa en mama de kans om eens lekker van de sauna te genieten, want die zat binnen bereik van de babyfoon.

Dinsdag 6 Januari, en nu snowboarden!

We zijn begonnen met het zoeken naar kinderopvang, zou lekker zijn als we ook nog even de berg over konden met z’n tweeen, helaas lukte dat niet, wel vonden we Nimmerland, een speelparadijs voor kinderen. We besloten dat ik dan maar ging snowboarden en Maaike samen met Xam in het speelparadijs zouden doorbrengen. Daar hebben ze overduidelijk veel plezier gehad, vooral met grote torens bouwen.

‘s Avonds lekker uit eten geweest, buiten het hotel, ik had een bord gespot voor een lokaal restaurant dat net buiten het centrum lag, en het was heel lekker en gezellig. Wel waren we de enigste gasten die avond, dus ik denk niet dat ze hun avondomzet gehaald hebben.

Woensdag 7 Januari, terug naar huis.

Na een middag had ik het op de berg wel gezien, dus we besloten om een dagje eerder terug te gaan. Op de terugweg eigenlijk geen foto’s meer gemaakt. De sneeuw hadden we al z’n beetje gezien. 🙂