Donderdag werd Xam huilerig en had nergens meer zin in. Thermometer in en ja hoor 38,4 koorts dus. We hebben hem maar lekker laten slapen en hangen want een ziek kind heeft toch nergens zin in.
Vrijdag 7 maart We zijn vanuit Regal Palms in Davenport vertrokken richting het westen. We hebben een lunch stop gemaakt in Sarasota.
Xammie die nog steeds een beetje verhoging had en alleen maar wou hangen en Pingu kijken hing bij Bas op de arm toen we een dame tegen het lijf liepen met een stok en enigszins verwaaid kapsel, ze sprak ons vanuit het niets aan over ons hangende schatje en het moment dat ze vernam dat Xam een beetje ziekjes was ging ze meteen over in een gebeds ornade aan Xam, of Jezus die voor onze zonden was gestorven zijn ziekte maar op zich wou nemen om onze Xammie te genezen. Na een minuut of wat van dergelijk geratel kregen we nog even haar werktijden bij Starbucks te horen om vooral nog even langs te komen. Ze was uiterst vriendelijk maar wij zijn niet zo in dat hele “in the name of Jezus Christ I will heal and bless you ohhh Lord†gebeuren, maar het wil wel zo zijn dat in de loop, van de dag meneertje toch redelijk opknapte, of was dat toch gewoon moeder natuur???
Ach dat vechten die twee zelf maar uit!